مطالب تکمیلی در تدریس پودمان ۵ کسب وکار
ريسک اقتصادی چيست؟
ريسکيا خطرپذيری اصل مهمی در سرمايه گذاری است. برخی انديشمندان علم حقوق کار براين اعتقادند که به واسطهٔ ريسک اقتصادی، که در سرمايه گذاری کارفرما وجود دارد، کارفرما بايد بتواند ابزار توليد را در جهت رسيدن به سود يا کمتر کردن خطر ريسک يا احتمال ضرر هدايت کند.اين هدايت تا مرز تسلط بر ابزار توليد قابل توجيه است. اين سلطه در رابطهٔ ميان کارفرما و کارگر به تبعيت تبديل شده است.
ريسک،يک خطر و احتمال ضرر است که در هر سرمايه گذاری وجود دارد.ريسک در واقع احتمال خطری است که کارفرما به پيشواز آن می رود. اما کارگر سرمايه گذاری نکرده است که احتمال خطر را داشته باشد.
کارگر پذيرفته است که در سرمايه گذاری مشارکت نداشته باشد. بنابراين احتمال ضرررا از خود دور می کند. در عوض، مزد و حقوق قراردادی و مورد توافق خود با کارفرما را حتماً دريافت می کند.
از آنجايی که کارفرما ممکن است در سرمايه گذاری خود متحمل ضرر شود، پس نبايد اين احتمال با نافرمانی کارگر تقويت شود. اين يک قاعدهٔ عقلی و پذيرفته شده است که نظر کارفرما در نحوهٔ استفاده از ابزار و شيوهٔ توليد، مقدم تر و مقبول تر است. اين نظريات در واقع همان فرمان هايی است که برای به کارگيری ابزار توليد و نحوهٔ انجام کار صادر می نمايد.
به اين ترتيب و با پذيرش اصل ريسک اقتصادی، قاعدهٔ تبعيت در روابط ميان کارگر و کارفرما نيز، پذيرفته شده است و اين تبعيت و فرمانبری که کارگر از کارفرما دارد، ذات وجودی جريان کار را تشکيل می دهد.
