كارت صدا
تا اواخر دهۀ 1980 در رايانه هاي شخصي، فقط از ضربه هاي تك بيتي صفر يا يك صداهاي بيپ Beep كه در نتيجۀ امواج مربعي حاصل مي شدند، و از بلندگوهاي داخلي براي اعلان خطاها و يا پيغام هاي خاص پخش می شدند، استفاده مي شد.
در نتيجه کاربران رايانه هاي شخصي در آن زمان، به غير از شنيدن صداهاي بيپ Beep، هيچ گونه ارتباط صوتي با سيستم نداشتند، يعني قادربه ضبط و يا پخش هيچ صدايي به وسيلۀ رايانه نبودند. اولين آداپتور و مدار واسط براي اين كار در سال 1989 به وسيلۀ شركت Creative Labs به نام sound Blaster فراهم شد
مواردمهم استفاده از کارت هاي صدا عبارت اند از
پخش لوح های فشرده صوتي
کنفرانس هاي صوتي
ساخت و پخش آهنگ از رابط ديجيتال آلات موسيقی
ساخت موسيقي
نرم افزارهاي آموزشي
رابط كنترل بازي هاي رايانه اي
ضبط صدا
سيستم تشخيص صدا
تماشاي فيلم
صدا داراي ماهيت آنالوگ است و در تمام ابزارهايي كه با صدا مرتبط هستند، از مدارها و كابل هاي حامل سيگنال آنالوگ استفاده مي شود، مانند تلفن و يا بلندگو. ولي صدا را در سيستم هاي رايانه اي بايد به صورت ديجيتال ذخيره و پردازش كرد. به همين دليل با استفاده از مدارهاي واسط مبدل
DAC 1 و ADC2 صداهاي آنالوگ را به صورت صفر و يك، در فايل هاي خاصي ذخيره مي كنند و يا فايل هاي صوتي ديجيتال را به صورت سيگنال هاي آنالوگ قابل پخش تبديل مي كنند.
كارت صداهاي معمولي جهت كار با صداهاي ساده و پيچيده، قابليت ها و ابزارهايي را در اختيار كاربر قرار مي دهد
انواع كارت صدا
کارتهاي صدااز نظر محل قرارگيري به دو نوع داخلي و خارجي تقسيم مي شوند؛ که نوع داخلي درون کيس قرار مي گيرد، اما نوع خارجي در جعبه ای جداگانه است که در بيرون ازکيس قرار مي گيرد. اغلب سازندگان لپ تاپ با در نظرگرفتن عواملي مانند فضا و کنترل دما، از کارت صداي داخلي به صورت حرفه اي استفاده نمي كنند.
بنابراين کاربران در صورت نياز به کارت صدای حرفه ای بايد از يک کارت صداي خارجي استفاده كنند كه از طريق درگاه USBو يا fireWireبه سيستم متصل مي شود
كارت صداي خارجي
کارت هاي صداي داخلي نيز به دو نوع سرخود و مجزا تقسيم مي شوند. امروزه بيشتر كارت های صدا به صورت يك تراشه و سرخود روی برد اصلي عرضه مي شوند. در صورت نياز مي توان كارت صدا را به صورت يك كارت جداگانه نيز تهيه كرد.
کارت هاي سرخود برد اصلي قابليت هاي محدودی دارند، اما اين امكان را به كاربر مي دهد تا از شكاف هاي توسعۀ برد اصلي براي كارهاي ديگر استفاده كند و براي كاربراني مناسب است كه به صورت حرفه اي با صدا كار نمي كنند. اما كارت هاي صداي جداگانه، يكي از شكاف هاي توسعۀ برد اصلي را جهت نصب روي برد اصلي اشغال مي كند و در مقابل، كاربر مي تواند از كارت هاي صدا با كيفيت هاي بالا و امكانات بيشتر استفاده نمايد.
قسمت هاي مهم کارت صدای سرخود، يا مجزا و كارت خارجي عبارت اند از:
تراشۀ اصلي پردازندۀ سيگنال ديجيتال
مبدل هاي ديجيتال به آنالوگ DAC و آنالوگ به ديجيتال ADC
درگاه هاي 2 ورودي مدار آنالوگ براي اتصال به ميكروفن و لوح های فشردۀ صوتي
رابط مخصوص براي اتصال به آلات موسيقي ديجيتال MIDI
درگاه مخصوص بازي براي اتصال به ابزارهاي بازي مانند دستۀ فرمان Joystick
درگاه هاي خروجي آنالوگ براي بلندگوها
مبد لهاي آنالوگبه ديجيتالو ديجيتالبه آنالوگعلاوه بر تبديل سيگنال هاي آنالوگ و ديجيتال به هم ديگر، اين امكان را فراهم مي سازند تا در زمان فعاليت پردازندۀ صداي ديجيتال بتوان صدا را وارد كارت صدا كرد و يا صدا را از كارت صدا به خارج انتقال داد.