آشنایی با روش های تدریس روش مسئله ای یا حل مسئله

آشنایی با روش های تدریس

روش مسئله ای یا حل مسئله

این روش یکی از روش های فعال تدریس است، نوعی آماده کردن فراگیران برای زندگی واقعی است. در این روش فعّالیت های آموزش به گونه ای تنظیم می شوند.که در ذهن فراگیرنده مسئله ای ایجاد شود و او با علاقه مندی برای حل مسئله تلاش می کند. این روش به صورت فردی یا گروهی اجرا می شود و با روش های سنتی کاملا فرق دارد.

یک ضرب المثل چینی می گوید : اگر به فردی یک ماهی بدهی، یک وعده غذای   او را تأمین کرده ای، امّا اگر به او ماهیگیری بیاموزی، غذای یک عمر او را تأمین کرده ای بنابراین باید به هنرجویان یاد دهیم تا به مقتضای زمان، اطلاعات و  آموخته ها خود را تعمیم دهند و نیروهای بالقوه را به فعل برسانند و در گسترۀ زندگی، به رفتارهای مطلوب تبدیل کنند.

اجرای این الگو دارای مراحل زیر است:

1 - مشخص کردن مشکل یا مسئله مورد تدریس به صورت دقیق و روشن؛

2 - جست وجوی راه حل های متعدد؛

3 - بررسی راه حل های متعدد؛

4 - انتخاب راه حل مناسب؛

5 - اجرای راه حل مناسب؛

6 - پیگیری نتایج به دست آمده.

هرچند روش حل مسئله دارای دارای مدل های متفاوتی است، اما همه در این اصل سهیم اند که به هنرجویان یاد می دهند، به اهداف شان دست یابند و هرچه قدرت تصمیم گیری و گزینشِ راه حل های مطلوب در هنرجویان افزایش یابد، نیازهای روزمره خود را راحت تر رفع می کنند و موفق تر خواهند بود.

شرایطی که فراگیرنده در این روش، باید داشته باشد عبارت اند از:

توجه به مسئله، قدرت درک مسئله، تشخیص ویژگی های مسئله، آمادگی برای حل مسئله، قدرت تنظیم راه حل های احتمالی، قدرت گردآوری اطلاعات و تحلیل آنها، قضاوت در مورد اطلاعات گردآوری شده و تعمیم و کاربرد مسئله.

محیط و شرایط آموزشی باید به گونه ای تنظیم گردد که فراگیرنده با مشکل مواجه شود، آن را درک کند و از طریق تفکر برای تمامی رویدادها، راه حلی جست وجو نماید.

کمبود و نارسایی:این روش، نسبت به روش های دیگر، به زمان بیشتر و به هنرآموزان آشنا با روش تحقیق احتیاج دارد. و اجرای آن در کلاس با بیش از بیست نفر به سختی انجام پذیر است و امکانات زیادی می خواهد.

نقاط قوت:این روش فعّالیت های مدرسه را با زندگی واقعی هنرجویان مرتبط می سازد و از بهترین روش های تربیتی برای ایجاد تفکر علمی در آنان است. همچنین باعث برانگیختن علاقه طبیعی آنان به درس می شود و روحیۀ پژوهش، انتقادگری و احساس مسئولیت را در آنان تقویت می کند. این روش به یادگیری پایدار آنان نیز منجر می گردد و باعث شکوفا شدن استعدادها و توانایی های آنان خواهد شد.