مطالب کمک درسی پودمان پرورش و نگه داری گیاهان
خاک دهی پای بوته
کشاورزان خاک دهی پای بوته ها را جهت جلوگیری از دسترسی آفت و جلوگیری از آفتاب سوختگی و سبز شدن ساقه انجام می دهند. عملیات خاک دهی پای بوته که معمولاً پس از کشت می باشد و به محض اینکه بوته ها به ارتفاع 20 30 سانتی متر و با سبزینگی خوب رسیدند انجام می گیرد این عملیات فواید دیگری نیز دارد که عبارت اند از :
هوادهی خاک، از بین رفتن علف های هرز، کوددهی هم زمان با آن درست پای ریشه گیاه، سله شکنی و افزایش محدوده رشد ریشه و غده ها .
خاک دادن اطراف بوته، برای ایجاد فضای هر چه بیشتر برای تشکیل ریشه بیشتر و در نتیجه افزایش محصول است.به این منظور در مراحل اولیه رشد گیاه و پیش از گل دادن با استفاده از خاک داخل جویچه های آبیاری، اطراف بوته را به ارتفاع 8 تا 15 سانتی متر خاک می دهند. معمولاً خاک دادن پای بوته ها پیش از اولین آبیاری و در حالی که هنوز خاک مزرعه سفت نشده است؛ انجام می گردد.
برخی همراه و پیش از خاک دادن اقدام به وجین و سله شکنی نیز می کنند. در برخی مناطق به هنگام خاک دادن،کلوخ های بزرگ موجود در مزرعه را به وسیله نیروی انسانی و با استفاده از تیشه خرد می کنند.
دلایل و ضرورت خاک دهی پای بوته:
در برخي از موارد ساقه گیاهان خمیده شده و یا مي افتند. عللي که باعث این حالت مي شوند، به شرح زیرند:
شاخ و برگ زیاد ، تعداد و وزن زیاد میوه ها ، باریکي و بلندي ساقه ، محدود بودن میزان پراکنش ریشه ، سطحي بودن ریشه.
با توجه به مطلب فوق، لازم است در برخي از سبزي ها پاي بوته خاک داده شود. در گیاهاني مانند گوجه فرنگي، سیب زمیني، کرفس، تره فرنگي، مارچوبه و ذرت عمل خاک دهي انجام مي پذیرد. مثلاً در گوجه فرنگي این کار به دلیل احتمال افتادن بوته روی زمین یا جوي آب و براي تولید ریشه های نابه جا صورت مي گیرد. در سیب زمیني به سبب کمبود خاک و فضاي لازم براي غده ها و جلوگیري از سبز رنگ شدن غده ها انجام مي یابد. در کرفس و تره فرنگی براي سفید کردن و افزایش بازارپسندی محصول و نیز در کرفس براي جلوگیري از تشکیل پاره اي از ترکیبات و مواد تلخ و بالاخره در گیاهان زینتی وادار کردن گیاه به تولید پاجوش خاک دهي پاي بوته لازم مي باشد.
یکي دیگر از فواید خاک دهي پاي بوته افزایش ریشه هاي نابه جا و در نتیجه جذب بیشتر مواد غذایي است.
