تحقیق کاروفناوری پودمان پرورش ونگه داری گیاهان - هرس درختان - انواع هرس - زمان هرس

بيشتر گياهان باغباني بويژه چند ساله چوبي،اگر در شرايط محيطي مناسب بدون دخالت انسان رشد کنند، پس از چند سال ، تبديل به درختان يا درختچه هاييبا شاخساره متراکم خواهند شد که چه از نظر ميزان و کيفيت باروري و چه از نظر شکل ظاهري مطلوب نخواهند بود.

در اينگونه گياهان شاخه ها ، مزاحم رشد يکديگر بوده، دچار پيچيدگي و خميدگي مي شوند.از سويي چون بدليل پر برگي، نور کافي به درون شاخساره گياه نمي رسدبه تدريج برگها و شاخه هاي وسطي شاخساره خشک مي شود و از بين ميرود و توليد گل و ميوه محدودبه سطح بيروني شاخساره گشته ، ميزان محصول کم مي گردد. براي جلوگيري از اين امر و ايجاد شکل و حالت مناسب در گياه ، بايد آن را پيرايش(هرس) و به نحوه دلخواه تربيت کرد.

پيراستن(هرس کردن):

به طور کلي پيراستن(هرس کردن) عبارتست از قطع کامل يا جزئي شاخه،ريشه،پوست، برگ و يا گل و ميوه به منظور تحت تاثير قرار دادن و هدايت نحوه رشد و باروري گياه . پيراستن يکي از عمليات مهم باغباني است که از حدود سه هزار سال پيش شناخته شده و مورد استفاده قرار ميگرفته است. دلايل و فوايد آن را مي توان به شرح زير خلاصه نمود:

1) حذف شاخه هاي مزاحم،خشک شده ، آفت زده و مريض جهت حفظ و تامين سلامت گياه

2) ايجاد شرايط مناسب جهت ورود نور و هوا به درون شاخساره و خلوت کردن نقاط شلوغ و متراکم آن به منظور ايجاد امکان توليد محصول بيشترو مرغوبتر.

3) ايجاد شکل ويژه در شاخساره گياه،اين امر بويژه در ميوه کاري و نيز در شکل سازي گياهان جهت تزئين باغ و باغچه از اهميت خاصي برخوردار است

4) ايجاد تعادل بين شاخساره و ريشه ، بويژه هنگام نشاء کاري و جابجا کردن گياه، جهت تضمين موفقيت و ايجاد امکان رشد اوليه سريعتر براي گياه.

5) جوان ساختن درختان مسن از طريق حذف شاخه هاي پير و وادار کردن درخت به توليد شاخه هاي جديد،جهت بالا بردن قدرت باردهي آن.

(6پيش يا پس انداختن باروري گياه و تنظيم گلدهي و ايجاد تعادل بين رشد رويشي و ميزان محصول و بالا بردن کيفيت فرآورده توليد شده.

6) محدود کردن رشد و کوتاه ساختن گياه براي تسهيل عملياتي مانند سمپاشي و برداشت محصول و نيز به دلايل تزئيني

زمان هرس:دسته به نوع گياه و هدف .................

بقیه مطالب در ادامه مطلب