انواع روشهاي تدريس
روش آزمايشي - آزمايشگاهي - کارگاهی
مشخصات روش آزمایشگاهی - کارگاهی
•فراگيران خود از طريق آزمايش به پژوهش می پردازند و جواب مسأله را کشف می کنند.
• کار عملی فراگیران با وسايل و تجهيزات؟ تجربه اندوزی.
•افزایش کيفيت يادگيري .
•ایجاد اعتماد به نفس و رضايت خاطر در فراگیران .
•نقش معلم در اين روش، هدايت فراگیران و نظارت .
محاسن روش آزمايشي - آزمايشگاهي - کارگاهی
۱- يادگيري با ثبات تر و موثرتر -از طريق تجارب مستقيم.
۲- فراگیران علاوه بر دست يافتن به هدفهاي آموزشي، روش آزمايش کردن را نيز ياد مي گيرند.
۳- تقويت انگيزه مطالعه و تحقيق در فراگیران.
۴- ارضای حس کنجکاوي فراگیران و افزایش اعتماد به نفس آنها
۵- تقويت نيروي اکتشاف، اختراع، و تفکر علمي در فراگیران .
۶- روش آزمايشي براي فراگيران جالب و شيرين است ، و آنان را کمتر خسته و بي حوصله مي کند.
محدوديتهای روش آزمايشي - آزمايشگاهي - کارگاهی
۱- احتياج به وسايل و امکانات فراوان.
۲- از نظر اقتصادي گران تر تمام مي شود.
۳- نيازبه معلمان آگاه و مجرب .
۴- ممکن است اطلاعات و معلومات کمتري در اختيار فراگیران قرار دهد،ودامنه لغات آنان را تقويت نکند.
۵- در صورت عدم کنترل، ممکن است به صورت غلط اجرا شود، و در رفتار فراگیران تثبيت گردد.
در این روش معلم بايد نکات زير را رعايت کند:
- گروه بندي فراگیران بر اساس امکانات و تعداد فراگیران
- تعيين وظايف فراگیران هر گروه و مراحل فعاليت
- انجام روش صحيح آزمايش
- تقسيم بندي وسايل موجود در کارگاه برحسب نياز هر گروه
- رعايت نکات ايمني
- ارائه گزارش از فراگیران در مورد تمرینات صورت گرفته
